Patiënt aan het woord
Jaarlijks delen vele patiënten hun persoonlijke verhaal met de zorgverleners in ons ziekenhuis. Deze verhalen laten zien welke impact een klacht, behandeling of opname heeft op hun leven. Sommige van die ervaringen zijn hier te lezen. De verhalen van patiënten kunnen belangrijk zijn voor mensen met dezelfde klachten.
“De vrouw die de echo’s maakte bleef maar kijken en meten. Ik wist direct dat het niet goed was. Vanaf dat moment weet ik van die dag niks meer.”
Terwijl Sharon haar oksels aan het scheren was, voelde ze dat de ene borst anders aanvoelde dan de andere. “Het was echt een harde schijf in mijn borst, het leek wel een halve tennisbal”, vertelt Sharon. Een week later had ze een afspraak bij de huisarts, die haar doorverwees naar de Mammapoli.
Terwijl Sharon haar oksels aan het scheren was, voelde ze dat de ene borst anders aanvoelde dan de andere. “Het was echt een harde schijf in mijn borst, het leek wel een halve tennisbal”, vertelt Sharon. Een week later had ze een afspraak bij de huisarts, die haar doorverwees naar de Mammapoli.
Ralph Stoové (43) is in december voor de tweede keer geopereerd aan hetzelfde been. 3 jaar geleden werd al een deel van zijn linkerbeen geamputeerd. Na problemen moest in december in MST nog een deel van dit been worden verwijderd. Het was voor Ralph een pittige periode. De Harderwijker deelt zijn verhaal en ervaringen nu op zijn blog en social media. ‘Hopelijk hebben mensen in een vergelijkbare situatie iets aan mijn ervaringen."
Robert (57) leeft al bijna 15 jaar met HIV. Twee jaar geleden schreven we hierover en naar aanleiding van de hiv-sneltestactie deze week spreken we hem weer.
Na 14 jaar pijn in zijn borst kreeg de 72-jarige Wim Klasens afgelopen februari een compleet nieuwe borstwand in de vorm van een prothese.
Suzanne (38) heeft bewust gekozen voor het voortraject voor palliatieve zorg. Nadat ze in december het goede nieuws kreeg dat ze was schoon verklaard van borstkanker, bleek drie maanden later dat de kanker terug was.
Ilona ging begin januari voor een kleine ingreep naar de tandarts. Na de behandeling had ze een pijnlijke plek op haar tong. Toen de plek niet verdween werd ze doorverwezen naar de kaakchirurg. Daar kreeg ze de ingrijpende diagnose tongkanker. “Ik was heel bang dat ik niet meer zou kunnen praten.”
Leo Eppink was pas 44 toen hij de diagnose keelkanker kreeg. Zijn strottenhoofd moest tijdens een operatie verwijderd worden. Sindsdien ademt hij niet meer door zijn neus en mond, maar door een stoma op zijn keel. Maar bij de pakken neer zitten doet hij niet. “Wandelen, paardrijden of op pad met de camper, er is nog zoveel om van te genieten.”
Bo is 28 wanneer bij haar acute leukemie wordt geconstateerd. Deze diagnose kwam voor haar als totale schok. "Je denkt niet meteen aan iets ernstigs," zegt Bo. Nu, midden in haar strijd, blijft ze positief: "Mijn toekomst heb ik altijd gezien met een gezond en gelukkig leven, en die visie hou ik nog steeds vast."
"Een constante strijd tussen hoop en vrees." Mathilde lag bijna drie weken op de IC in MST, een spannende tijd. Niet alleen voor haar, maar misschien nog meer voor haar man en kinderen.
Elyse (26) is 25 weken zwanger als haar verteld wordt dat ze een hersentumor heeft. Bijna een jaar later is haar dochter Lynn het lichtpuntje in haar strijd. “Mijn toekomst heb ik altijd voor mij gezien met kinderen, samenwonen en gelukkig zijn. En die visie blijf ik nog steeds houden.”
Door een nierziekte komt Eddy op een jarenlange transplantatielijst. Zijn beste vriend Remco schenkt hem zijn nier. “Zonder hem had ik hier nu niet gezeten.” (MET VIDEO)
Hij hield het eerder nog liever voor zichzelf, maar inmiddels is Robert open over het feit dat hij hiv heeft. “Mensen reageren er veel beter op dan toen, en ik krijg nu injecties in plaats van een dagelijkse pil.”