Daar gaat ze… Tineke Duyts gaat, na bijna 50 jaar in ons ziekenhuis te hebben gewerkt, met pensioen. Als verpleegkundig specialist hematologie werkt ze met “een hele bijzondere groep patiënten, die ik erg ga missen”. Ze ontving er eind november een bijzondere titel voor: Ridder in de Orde van Oranje Nassau.
Tineke startte haar carrière in het toenmalige ziekenhuis Ziekenzorg, als verpleegkundige. In die periode, toen Tineke hoofdverpleegkundige was op de afdeling hematologie/oncologie, was aids in opkomst. “Aids was een heel nieuw ziektebeeld. Er was geen behandeling voor, en je wist dat je de patiënten ging verliezen”, blikt Tineke terug. “Professioneel gezien was het een interessante tijd, omdat we als behandelteam hiv- en aidszorg in de provincie Overijssel op de kaart hebben gezet. Uiteindelijk heeft dit geleid tot het opzetten van het hiv behandelcentrum in MST, zoals we dat nu nog kennen.”
Stamceltransplantatie in MST
Na deze tijd initieerden hematologen, onder leiding van internist-hematoloog Ron Schaafsma en met ondersteuning van Tineke, stamceltransplantatie in MST. “Een mooie kans om opnieuw iets vanaf de grond op te zetten. Samen met een team met daarin disciplines als de bijzondere hematologie van het laboratorium en bloedbank Sanquin, hebben we dat gedaan. Heel bijzonder dat ik in al die jaren continu nieuwe ontwikkelingen heb gezien en dit soort mogelijkheden in MST heb gekregen.”
Patiënten ondersteunen
De patiëntengroep waar Tineke mee werkt, noemt ze fantastisch. “Hoewel het gaat om kwaadaardige aandoeningen, is er gelukkig veel te genezen. Ik vind het bijzonder dat wij deze patiënten mogen en kunnen ondersteunen in het zware traject dat ze ondergaan. Mijn rol hierbij is die van ‘spin-in-het-web’, waarbij ik patiënten zo goed mogelijk behandel en begeleid.”
Emoties
“Door deze functie komen patiënten steeds bij me terug”, vervolgt Tineke. “Natuurlijk gaat het dan vaak om medische zaken, maar er komen ook emoties zoals verdriet bij kijken. En dat hoort bij deze baan: afscheid nemen en de dood.”
Vooruit kijken
Het afscheid nemen van MST is dubbel voor Tineke. “Ik ga niet alleen de patiënten, maar ook mijn fijne collega’s ontzettend missen. Maar het is tijd voor een nieuwe generatie. Ik heb nu eindelijk meer tijd om samen met mijn man, die begin dit jaar met pensioen is gegaan, lekker rustig aan te gaan doen, veel de natuur in te gaan en te genieten van ons gezin, familie en vrienden.”
‘Je bent er altijd’
Tineke: “Eén patiënt zei tegen me, en dat vond ik zo treffend: ‘je bent er altijd’. Dat ik zoveel voor patiënten heb kunnen betekenen, dat realiseer ik me eigenlijk nu pas.”