Team Afghanistan: in quarantaine

“Omdat Afghanistan ernstig wordt getroffen door het coronavirus en aangezien de medische faciliteiten in Kamp Marmel ontoereikend zijn voor een grote stroom patiënten met corona, probeert de kampleiding zo goed en kwaad als het kan het coronavirus buiten de poort van de compound te houden. Het is dan ook een absolute eis dat iedere militair die er gelegerd wordt, vooraf eerst twee weken in quarantaine moet. En dat is gezien de omstandigheden te rechtvaardigen.”

Kazernegebouw

“En zo zitten we op een kazerne in Nederland met een honderdtal manschappen in quarantaine in afwachting van uitzending naar het buitenland. Onze accommodatie is gelukkig best aangenaam. We verblijven op een lange galerij op de eerste verdieping van een gedateerd maar prettig kazernegebouw in een schaduwrijke omgeving. Het balkon wordt overschaduwd door stoere boomkruinen die gelukkig een beetje koelte brengen in de hittegolf die Nederland meemaakt.”

Grenzen verkennen

“We zijn verdeeld in kleine groepjes van 4 tot 8 mensen. Deze groepjes mogen elkaar niet benaderen en moeten elkaar op minimaal anderhalve meter passeren, natuurlijk met mondkapjes op. Drie keer per dag mogen we binnen een vast tijdsframe naar buiten. Eén keer om spulletjes voor ontbijt en lunch te halen, één keer om je avondeten te scoren en één keer om te sporten in de sportzaal. Maar we zouden geen militairen zijn als we de grenzen van de mogelijkheden niet zouden verkennen en dus weten we stiekem twee keer per dag te sporten; gewoon, om het moreel hoog te houden.

“We zouden geen militairen zijn als we de grenzen van de mogelijkheden niet zouden verkennen”

Edith

Je zou verwachten dat de honderd, over het algemeen jonge en hyperactieve manschappen met dit dagelijks regiem veel moeite zouden hebben, maar dat valt gelukkig mee. En gezegd moet worden dat we fantastisch worden verzorgd door de aanwezige kampstaf.”

De laatste borrel voor de komende tijd

“Op de laatste vrijdag van ons verblijf in afzondering krijgen we onverwacht hoog bezoek. Een afvaardiging van ons Regiment Geneeskundige Troepen vereert ons met een inspectie en komt coronaproof afscheid van ons nemen. Hierbij hoort het uitbrengen van de groet, het uitreiken van de uitzendpenning (die je altijd bij je moet dragen en geluk zal brengen – vroeger had men hiervoor een konijnenpootje, maar dat kan anno 2020 natuurlijk niet meer) en het drinken van het “Akkefietje”, jawel: de regimentsborrel. Dit drankje bestaat als sinds het begin van ons regiment (ruim 150 jaar) en wordt gebrouwen uit 90 geneeskrachtige kruiden en is dus hyper-gezond. Overigens is het recept strikt geheim en alleen bekend bij de Regimentsapotheker (ja, ja, echt waar). Omdat we in quarantaine en op uitzending geen alcohol mogen drinken, in welke vorm dan ook, wordt deze borrel met laaiend enthousiasme door ons ontvangen in de wetenschap dat het voorlopig onze laatste zal zijn. Proost! Santé! … Op onze gezondheid.”

Testen van de gezondheid

“Onze gezondheid is echter wel de enige reden van ons verblijf hier en ten slotte moet die ook nog eens serieus beoordeeld worden. Daarvoor treden we twee dagen voor gepland vertrek aan in de grote sporthal om ons op corona te laten testen. En dat is toch even voor iedereen een spannend moment… Gelukkig blijkt een dag later de uitslag voor ons allemaal negatief en mag ons gehele team zich opmaken voor verplaatsing naar Afghanistan; de PSU, de persoonlijke standaard uitrusting, kan de ransel in. Daar gaan we!”