De ziekte van Huntington
De ziekte van Huntington is in 1872 voor het eerst beschreven door de Amerikaanse arts George Huntington. Het is een erfelijke aandoening die bepaalde delen van de hersenen aantast. De eerste symptomen openbaren zich meestal tussen het 35e en 45e levensjaar, maar kunnen ook eerder of later in het leven optreden. De ziekte kan zich op verschillende manieren uiten. Er treden motorische problemen op, zoals onhandigheid, moeite met het uitvoeren van gewilde bewegingen, dronkemansgang en moeite met het onderdrukken van ongewilde bewegingen (chorea). Daarnaast krijgen veel mensen problemen met het geheugen en de concentratie. Ook kunnen psychische veranderingen optreden, zoals gedragsveranderingen en stemmingsstoornissen (depressie, angsten). Bij iedere patiënt verloopt de ziekte weer anders, zodat niet is te voorspellen van welke verschijnselen iemand met de ziekte last zal krijgen of hoe snel de ziekte zal verlopen.