Samen tot een keuze voor medicatie komen

Wel of niet parkinsonmedicatie via een sonde gaan gebruiken, waarvoor eerst een operatie nodig is? Voor die keuze stond een patiënt van neuroloog Lucille Dorresteijn. “Door steeds met de patiënt in gesprek te blijven en hem de tijd te geven, heeft hij een weloverwogen keuze kunnen maken.”

“Mijn patiënt gebruikte eerst tabletten voor de ziekte van Parkinson, maar die werkten niet voldoende. Daarom werd hij naar mij doorverwezen”, begint Lucille Dorresteijn. “We hebben nog geprobeerd de tabletten aan te passen, maar dit bleek niet de oplossing te zijn.”

Meer informatie
“Ik was er nog niet aan toe om iets anders dan tabletten te gebruiken”, vertelt haar patiënt. “Dit heb ik ook aangegeven. Mijn partner en ik hebben toen om meer informatie gevraagd, zodat we beter wisten waar we precies nee tegen zeiden. Zelf hebben we informatie op internet gezocht. En het was heel fijn om te overleggen met parkinsonverpleegkundige Hetty en Duodopa verpleegkundige* Lisanne, de medicatie die werd voorgesteld. Zij kwam bij me thuis en zei dat ik altijd de keuze had om te stoppen als ik dat zou willen.”

Kies bewust
Nee zeggen tegen een behandeling is een keuze die een patiënt kan maken. “Ik vind het heel goed dat een patiënt bewust ja of nee zegt, als het maar een weloverwogen keuze is”, vult Dorresteijn aan.

Neem de tijd voor het maken van een keuze
Patiënt van Lucille Dorresteijn

Voorbereiden op het gesprek met de arts
Voor het gesprek met Lucille Dorresteijn over Duodopa heeft de patiënt zich goed voorbereid. “Door zelf informatie op te zoeken en vooraf vragen op papier te zetten. We hadden bijvoorbeeld over complicaties gehoord en waren daar bang voor, dus daar wilden we graag meer over weten.” Vervolgens ontstond er een goed gesprek, “waarbij er respect voor de ziekte was, maar ook het menselijke gesprek gevoerd werd. Ik voelde me erg betrokken bij de keuzes die gemaakt moesten worden. En ik vond het prettig dat ik de tijd kreeg om me goed te verdiepen.”

Tijd krijgen om keuze te maken
Lucille Dorresteijn beaamt dat tijd essentieel is. “Een patiënt hoeft nooit direct een keuze te maken. Het is belangrijk dat iemand goed kan nadenken over zoiets belangrijks. Ik probeer de informatie gedoseerd te geven en niet alles in één keer. Dat doe ik in begrijpelijke taal, ik vermijd medische vaktermen zoveel mogelijk. Terugkijkend stonden de patiënt en ik tijdens het gehele traject voor een aantal belangrijke keuzes, waarbij samen beslissen telkens onmisbaar was.”