Mijn naam is Eline Ploumen en sinds 2017 werk ik in het MST als arts-assistent cardiologie. In 2018 ben ik begonnen met mijn promotieonderzoek over dotterbehandeling van de kransslagaders. In mijn proefschrift worden 2 grote studies beschreven: BIO-RESORT en BIONYX. In deze studies worden de uitkomsten vergeleken van in totaal zo’n 6000 patiënten die behandeld zijn met diverse nieuwe-generatie medicijn-afgevende stents. De studies zijn uitgevoerd in meerdere ziekenhuizen in Nederland, België en Israël.
De behandeling van patiënten met aderverkalking in de kransslagaders (bijv. voor angina pectoris of een hartinfarct) heeft de afgelopen decennia veel ontwikkeling doorgemaakt. De stents die gebruikt worden zijn steeds verder doorontwikkeld waardoor patiënten minder vaak een nieuwe dotterbehandeling nodig hadden of hartinfarct kregen na plaatsing van een stent. Maar er is nog altijd ruimte voor verbetering en daarom worden in de BIO-RESORT en BIONYX studies nieuwe medicijn-afgevende stents onderzocht. We zagen dat op de lange termijn de behandeling met diverse nieuwe stents veilig en effectief is.
We wilden ook weten of bepaalde patiënten populaties baat hebben bij een specifieke stent keuze en hebben daarom onderzoek gedaan naar patiënten met suikerziekte, patiënten die behandeld werden voor een hartinfarct, en patiënten die behandeld werden in een smalle kransslagader. Ook in deze groepen, die over het algemeen een hoger risico hebben op slechte uitkomsten, zagen we dat de stents het goed deden en dat er geen belangrijke verschillen waren. Als laatste hebben we onderzocht hoe bepaalde risicofactoren de uitkomsten beïnvloeden na een dotterbehandeling. Zo hebben we bij veel patiënten hun bloedsuikergehalte of het HbA1c bepaald om te kijken of ze een normaal suiker metabolisme, prediabetes (voorloper van suikerziekte) of suikerziekte hadden. We hebben de uitkomsten van deze drie groepen onderling vergeleken en zagen dat zowel patiënten met suikerziekte als patiënten met de voorloper van suikerziekte vaker overlijden, een hartinfarct kregen of een nieuwe dotterbehandeling nodig hadden. Dit is een belangrijke bevinding omdat deze patiënten wellicht beter begeleidt kunnen worden bij het voorkomen van nieuwe aderverkalking door meer aandacht te besteden aan risicofactoren als hoge bloeddruk, hoog cholesterol en roken.
Samenvattend heb ik in mijn proefschrift beschreven dat de behandeling met diverse nieuwe-generatie medicijn afgevende stents veilig en effectief is in verschillende patiënten populaties. Patiënten met suikerziekte en met de voorloper van suikerziekte hebben een verhoogd risico op slechte uitkomsten na een dotterbehandeling en hier zou in toekomst meer onderzoek naar gedaan moeten worden.