Als iemand de diagnose kanker krijgt, brengt dat veel vragen en onzekerheden met zich mee. Een patiënt krijgt veel te verwerken, net als zijn of haar naasten. Het is daarom heel prettig dat iemand kan praten met een vast aanspreekpunt in het ziekenhuis. Dat is de casemanager. Patiënten met kanker kunnen met de casemanager praten en alle vragen stellen. Vooral op emotioneel vlak kan de casemanager ondersteuning bieden.

Marinus Wildenborg is in MST behandeld voor dikkedarmkanker. Hij vertelt over het contact met zijn casemanager.

“Zo’n twee jaar geleden kreeg ik vage klachten die bleven aanhouden. Zo kwam ik via de huisarts bij MST. Een van de MDL-artsen, Marloes Bigirwamungu, deed darmonderzoek en ik vermoedde meteen dat er iets was. Al snel volgde de diagnose: endeldarmkanker. Dit was tegelijkertijd mijn ontmoeting met mijn casemanager. Ik had meteen vertrouwen in haar, net als in Marloes.”


Mijn casemanager was één van de belangrijkste personen tijdens het behandeltraject.

Wat deed de casemanager voor u?

“Corry was een praatpaal, in zeer positieve zin! Gedurende het hele traject was zij voor mij het aanspreekpunt en ik had een enorme steun aan haar. Ik belde vooral om te vragen of ze bepaalde problemen en klachten herkende en of ze tips kon geven. Ze was recht door zee, concreet en gaf altijd eerlijk antwoord. Die duidelijkheid was precies wat ik nodig had tijdens de onzekere tijd. Ze was één van de belangrijkste personen tijdens het behandeltraject.”

Had u altijd alleen een afspraak met haar?

“Nee, ook mijn vrouw ging vaak mee naar de gesprekken met Corry. Zo leerden zij elkaar ook kennen. Belangrijk, want een ziekte heeft ook impact op je omgeving en relaties. Tijdens de gesprekken kwamen vooral de serieuze onderwerpen aan bod. Van lichamelijke problemen tot de mentale impact van de ziekte. Alles werd besproken als ik daar behoefte aan had.”

Is de casemanager belangrijk?

“Ik denk dat casemanagers een nog belangrijkere schakel kunnen zijn tussen patiënt en ziekenhuis door meer te focussen op het mentale aspect. Goede nazorg geeft naar mijn idee minder patiënten. De operatie is zo’n klein onderdeel, daarna begint het pas. Dan ga je denken, komen de gevoelens en borrelen gedachten op. Bij de casemanager kun je dan je ei kwijt.”

Zou u iets anders willen zien?

“Ik denk dat het belangrijk zou zijn, als ze ook eens bij je thuiskomen. De omgeving heeft zo veel invloed op jou als patiënt en andersom. Ik denk dat het belangrijk kan zijn in verband met het genezingsproces dat de casemanager ook inzicht heeft of krijgt in de thuissituatie.”

Lees hier verder over de ondersteuning van de casemanager en wie de casemanagers in MST zijn.

Lees meer patiëntverhalen

Leo Eppink was pas 44 toen hij de diagnose keelkanker kreeg. Zijn strottenhoofd moest tijdens een operatie verwijderd worden. Sindsdien ademt hij niet meer door zijn neus en mond, maar door een stoma op zijn keel. Maar bij de pakken neer zitten doet hij niet. “Wandelen, paardrijden of op pad met de camper, er is nog zoveel om van te genieten.” 
Als nierpatiënt komt Frans Oude Egbrink (78 jaar) vaak in het ziekenhuis. Op 21 maart wordt hij gedialyseerd en ineens wordt hij misselijk. Een uur later heeft hij hoge koorts. De dokter wil dat hij getest wordt op het coronavirus. De uitslag is positief.
“De vrouw die de echo’s maakte bleef maar kijken en meten. Ik wist direct dat het niet goed was. Vanaf dat moment weet ik van die dag niks meer.”

Terwijl Sharon haar oksels aan het scheren was, voelde ze dat de ene borst anders aanvoelde dan de andere. “Het was echt een harde schijf in mijn borst, het leek wel een halve tennisbal”, vertelt Sharon. Een week later had ze een afspraak bij de huisarts, die haar doorverwees naar de Mammapoli.
Waar bent u naar op zoek?