Littekens

Een litteken ontstaat wanneer de huid zich herstelt na een huidbeschadiging als gevolg van een ongeval, huidziekte of operatie. Soms kan een litteken door het uiterlijk, de grootte of de lokalisatie, leiden tot functionele, ernstige cosmetische en/of psychosociale problemen. Factoren die van invloed zijn: soort verwonding, plaats op de huid, de leeftijd van de persoon, erfelijke factoren en huidskleur en bijkomende wondinfectie.

In de meeste gevallen zal de huid er in het begin wat rood en dik uitzien. Het kan tot 18 maanden na de huidbeschadiging duren voordat een litteken geleidelijk smaller en minder opvallend duurt.

Klachten die littekens kunnen geven:

  • Groter wordende littekens.
  • Littekens die rood, donker en verheven blijven.
  • Ongemak veroorzaken, jeuken of pijn doen.
  • Een bewegingsbeperking veroorzaken, bv bij een gewricht.
  • Cosmetische bezwaren.
Behandeling:
De verschillende behandelmethoden kunnen het uiterlijk van het litteken verbeteren door te veranderen aan de grootte, dikte of kleur. Meestal kan een littekencorrectie poliklinisch plaatsvinden, soms zijn daarvoor meerdere sessies nodig.Het is echter nog niet mogelijk om een litteken volledig te laten verdwijnen, waarbij de oorspronkelijke gave huid weer tevoorschijn komt. Een belangrijk aspect in de behandeling is om samen met de behandelaar te bepalen wat de mogelijkheden en verwachtingen zijn. Pas dan kan de meest geschikte behandelmethode gekozen worden.
Operatieve methoden:
Littekencorrectie: Hierbij wordt het ongewenste litteken verwijderd, waarna de normale wondranden opnieuw worden gehecht op een minder opvallende wijze. Een breed litteken kan zo worden versmald, een lang litteken worden verkort. Soms kan de ligging van het litteken worden gewijzigd waardoor het in een natuurlijke huidlijn of rimpel wegvalt. Ook wordt er met de richting van het litteken, indien mogelijk, rekening gehouden met de huidspanningslijnen. Daar waar veel spanning op de huid staat, is de kans op een breed litteken groter. Bij een littekencorrectie probeert men de vorm van het litteken te verbeteren. Ook al wordt de littekencorrectie met de grootste zorg, kennis en aandacht uitgevoerd, het uiteindelijke resultaat kan niet worden gegarandeerd.
Dermabrasie: Met behulp van een soort frees kunnen bepaalde littekens (atrofische littekens na bijvoorbeeld acne) weer gelijk worden gemaakt met de omgevende huid. Het ligt aan de diepte en grootte van de littekens of er één of meerdere behandelingen nodig zijn. Nadeel is dat het uiteindelijke resultaat niet goed te voorspellen valt.
Chemische peeling: Op de huid wordt een stof aangebracht die de celdeling doet versnellen. Er treedt dan een soort van vernieuwing van de opperhuid op. De behandelde huid zal gaan afschilferen, waardoor er een egalisatie van het huidoppervlak optreedt en het litteken minder zal opvallen. De methode is vooral geschikt voor oppervlakkige littekens, zoals acne littekens
Laserbehandeling: Met behulp van (de CO2 laser) kunnen bepaalde littekens minder zichtbaar worden gemaakt.
Niet-operatieve methoden:
Lokale injectie met corticosteroïden: Het inspuiten van een ontstekingsremmend middel kan in sommige gevallen tot een minder opvallend litteken leiden.
Druk: Bij grote hypertrofische littekens op bijvoorbeeld borst of rug kan door middel van een speciaal drukpak geprobeerd worden de littekens tot rust te krijgen.
Siliconenpleister: Het aanbrengen van een siliconenpleister kan het volume van een hypertrofisch litteken aanzienlijk reduceren. Het precieze werkingsmechanisme is niet bekend. De pleister kan de gehele dag door gedragen worden en blijft enkele weken tot maanden bruikbaar.
Siliconengel: Siliconen kunnen ook in vloeibare vorm worden aangebracht. Hierdoor sluiten de siliconen goed aan op de vorm en de oneffenheid van het litteken.
Vergoeding: Voor een littekencorrectie moet vooraf toestemming gevraagd worden aan de zorgverzekeraar.
Waar bent u naar op zoek?