Conversiestoornis
Een conversiestoornis is een psychische aandoening die zich op verschillende manieren kan uiten. De oorzaak ligt in acute stress door angst of woede die de persoon niet kan verwerken.
De spanning of angst is op dat moment zo hoog dat de hersenen bepaalde lichamelijke functies uitschakelt zodat de persoon deze stress niet meer ervaart. Het beeld doet daardoor vaak denken aan een neurologische aandoening.
Vormen van een conversiestoornis
De stoornis kan vele vormen aannemen. Het meest voorkomend zijn echter verlamming van de ledematen, problemen met gezicht of gehoor, algemene vermindering van de zintuiglijke waarneming en verlies van het spraakvermogen. Ook kunnen er motorische stoornissen of stuipen optreden. Geregeld komt het voor dat de klachten snel verdwijnen als de patiënt in het ziekenhuis wordt opgenomen, echter de klachten keren later vaak weer terug.
Om de diagnose te stellen, moet eerst worden nagegaan of er een somatische oorzaak te vinden is, en zo niet, of de patiënt de klachten bewust fingeert. Als de diagnose is gesteld kan geprobeerd worden om de psychologische oorzaak te achterhalen door middel van therapie.
Kenmerken
De volgende criteria gelden voor de conversiestoornis:
- één of meer symptomen van de lichaamsmotoriek of zintuigen die veroorzaakt lijken te zijn door een neurologische aandoening;
- er zijn psychologische factoren te vinden omdat de uiting van de symptomen wordt voorafgegaan door conflicten of andere stressfactoren;
- de symptomen zijn niet met opzet nagebootst of opgewekt;
- de symptomen kunnen niet (volledig) worden verklaard door een somatische aandoening;
- de symptomen veroorzaken duidelijk lijden of problemen in het dagelijks leven.
| Karin Westerman is een 40-jarige vrouw die een half jaar geleden last heeft gehad van slikklachten. Het slikken ging moeilijk doordat ze het gevoel had dat er iets in haar keel zat en de kracht verminderd was. Ze omschrijft het als een gevoel van een ‘brok in de keel’. Ook had ze wat last krachtsverlies in haar arm en hand. Een opname op de neurologie heeft geen oorzaak kunnen uitwijzen en de klachten verdwenen langzaam. Momenteel spelen dezelfde soort klachten echter weer op en patiënte heeft zich hiervoor gemeld bij de huisarts die haar heeft doorverwezen naar de polikliniek psychiatrie. Met name het krachtsverlies in haar ledematen speelt nu weer op. Bij navraag geeft ze aan beide keren een stressfactor te hebben gekend. Door een recente verhuizing was Karin al langere tijd erg vermoeid waardoor ze wat meer prikkelbaar was. Op het werk heeft ze voorafgaand aan de eerste periode klachten een fikse aanvaring gehad met haar collega waar ze nog lange tijd kwaad om was. Na deze aanvaring zijn de klachten begonnen. Ook nu de klachten opnieuw zijn terug gekomen blijkt dat Karin voorafgaand een fikse ruzie heeft gehad…. |