Anorexia Nervosa
Anorexia Nervosa betekent letterlijk: ‘gebrek aan eetlust door psychische oorzaak’. Dit is echter niet correct, want mensen met anorexia nervosa hebben vaak wel honger, maar geven daar niet aan toe.
Kenmerken anorexia Nervosa
De volgende punten zijn kenmerkend voor anorexia nervosa:
- Ondergewicht.
- Panische angst om aan te komen, obsessie voor ‘gevaarlijke’ calorieën.
- Geen realistisch zelfbeeld ten aanzien van lichaamsgewicht en lichaamsvorm.
- Rituelen, uitvluchten, trucjes met eten om te voorkomen dat er ‘te veel’ calorieën gegeten worden.
- Hyperactiviteit ondanks tekort aan energie.
- Uitblijven van menstruatie gedurende drie maanden of langer.
- Donsbeharing op het lichaam.
Twee typen anorexia
Er zijn twee typen anorexia nervosa te onderscheiden. Bij het eerste type wordt er alleen heel streng gelijnd en wordt er niet met regelmaat een poging gedaan om eten kwijt te raken. Bij het andere type wordt er naast het lijnen regelmatig op andere manieren geprobeerd om extra af te vallen, bijvoorbeeld door zelfopgewekt braken of door gebruik van laxeer- en/of plasmiddelen.
Zoek hulp
Anorexia nervosa is een ziekte waaraan men kan overlijden. Ook kan anorexia nervosa overgaan in een langdurige vorm, in boulimia nervosa of een eetstoornis-NAO. Zonder hulp herstellen is zeer moeilijk. Gelukkig is genezing met de juiste hulpverlening wél mogelijk. Hoe sneller hulp wordt gezocht, des te groter zijn de kansen op herstel.
|
Vera de Mol, 18 jaar, speelde fanatiek handbal. Het team behaalde onder haar aanvoerderschap de ene overwinning na de andere. Toch was ze na wedstrijden en trainingen nooit in de kantine of onder de douche te vinden. Daar had ze naar haar idee goede redenen voor: niemand mocht haar lelijke lichaam zien.
Toen Vera veertien was, woog ze met haar 1 meter 65 wel zeventig kilo! Dit vond ze nooit echt een probleem, totdat haar klasgenoten opmerkingen begonnen te maken over haar gewicht.
Met weinig eten en met veel bewegen, raakte ze heel veel kilo’s kwijt. Ze rende trappen op en af, ging vrijwel dagelijks naar de sportschool en hield nauwkeurig de calorieën bij van het weinige wat ze at. Het kwam voor dat ze de hele dag alleen maar water dronk. Het resultaat: 40 kilo. Ze wilde nog meer kilo’s kwijt, maar haar ouders waren inmiddels erg bezorgd. Ze dreigden zelfs met een bezoek aan de huisarts. Ook enkele vriendinnen maakten opmerkingen over haar gewicht. Ze vonden haar broodmager, maar zelf zag ze nog steeds overal vet op buik en benen. Dat ze al een jaar niet meer ongesteld was geworden en er steeds meer donsbeharing op haar lichaam kwam, hield ze maar voor zichzelf.
Vlak voor een wedstrijd viel Vera flauw. Er was een sportarts in de zaal die haar onderzocht en zag hoe ontzettend mager ze was. Bij het onderzoek dat volgde bleek dat ze zwaar ondervoed was. Vera wordt door de sportarts naar haar huisarts gestuurd om te bespreken hoe ze haar eetstoornis aan kan pakken.
Vanwege haar ernstige ondergewicht heeft Vera naast psychische ook medische hulp nodig. Het eerste doel is aankomen in gewicht zodat ze therapie gericht op haar eetstoornis aankan. Hiervoor stuurt de huisarts haar naar het algemene ziekenhuis. Hier wordt ze opgenomen op de afdeling psychiatrie. Naast de psychiater wordt ze hier medebehandeld door de internist die haar sondevoeding voorschrijft en haar lichamelijke toestand in de gaten houdt. Wanneer Vera weer wat is aangekomen kan ze naar een kliniek voor mensen met eetstoornissen.
|