Reukstoornissen
Naast het uitvragen van de klachten is een gedegen KNO-onderzoek noodzakelijk. Een goede inspectie van de inwendige neus zal door middel van een neusendoscoop plaatsvinden. Er wordt naar een abnormale bouw van de neus, neuspoliepen of aanwijzingen voor een chronische sinusitis gezocht. Er wordt vooral gekeken of de toegang naar het reukepitheel, boven in de neus, vrij is. Ook is een goede inspectie van de mondholte nodig. Infecties in de mondholte kunnen vieze reuksensaties veroorzaken.
Aanvullend onderzoek
Een CT-scan van de neusbijholten, een MRI van de hersenen of aanvullend bloedonderzoek wordt alleen als het nodig is, uitgevoerd.
Om de mate van reukverlies te meten worden reuktesten uitgevoerd, zodat de kwaliteit van het reukvermogen kan worden geobjectiveerd.
Er zijn drie soorten reuktesten:
- Identificatietesten
Bij identificatietesten moet de patiënt proberen testgeuren te herkennen (de meest gebruikte is de Sniffin’ Sticks reuktest, waarbij de proefpersoon per reukstift uit vier antwoorden moet kiezen). - Drempelwaardetesten
Bij drempelwaardetesten wordt de minimaal waarneembare concentratie van een bepaalde geurstof vastgesteld. - Discriminatietesten
Bij discriminatietesten wordt vastgesteld of verschillende geurstoffen kunnen worden onderscheiden.