Hyperventilatietest
Bij dit onderzoek kan worden vastgesteld of bepaalde klachten die u heeft, samenhangen met ‘meer ademen dan noodzakelijk is’ door te snel en/of te diep ademen. Dat noemen we hyperventilatie.
Voorbereiding
U hoeft zich niet speciaal voor te bereiden op het onderzoek. Gebruikt u luchtwegverwijdende medicijnen (‘pufjes’ of ‘inhalers’), dan mag u deze medicijnen gewoon doorgebruiken. U hoeft niet nuchter te zijn. Voor het onderzoek krijgt u elektrodes op de borst geplakt, zodat tijdens de test een ECG (hartfilmpje) gemaakt kan worden. Hiervoor wordt u gevraagd de bovenkleding (zoals een trui, overhemd, blouse of vest) uit te trekken. Een bh hoeft niet uit.
Werkwijze
Voorafgaand aan het onderzoek vragen we u een vragenlijst in te vullen. Hierna begint de test. Om tijdens het onderzoek een ECG (hartfilmpje) te kunnen maken, worden elektrodes op de borst en rug bevestigd. U krijgt een masker op het gezicht met daarin een sensor. Ook krijgt u een klemmetje aan het oor of de vinger, om het zuurstofgehalte in het bloed te meten (de saturatie). U ademt gewone kamerlucht in. De samenstelling van uw in- en uitgeademde lucht wordt gemeten via de sensor in het masker waardoor de opname van zuurstof en de afgifte van koolzuurgas door de longen bepaald kan worden.
U begint de test met 3 minuten ontspannen te ademen. Daarna vraagt u de longfunctieanalist om 3 minuten in een bepaald tempo diep in- en uit te ademen. De test kan klachten opwekken die samengaan met hyperventilatie, zoals duizeligheid, benauwdheid of ademnood. Dat is normaal en deze klachten verdwijnen meestal snel na het onderzoek. Vervolgens ademt u 5 minuten ontspannen door het masker. Na het onderzoek bespreekt u samen met de longfunctieanalist de klachten die eventueel zijn opgetreden. Ook bekijkt u samen met de longfunctieanalist of u klachten herkent die u op de vragenlijst heeft ingevuld.
Het onderzoek duurt ongeveer 45 minuten.
De uitslag
De longfunctieanalist stuurt de uitslag naar uw behandelend arts. Uw arts bespreekt de uitslag met u.