Narcolepsie
Narcolepsie is een slaap‑waakstoornis met een neurologische oorzaak. Er is bij een deel van de patiënten een tekort aan een bepaalde stof in de hersenen; die stof heet hypocretine. Je hersenen kunnen de slaap en waaktoestand daardoor niet goed regelen. De aandoening begint meestal als iemand tussen de 15 en 35 jaar is.
Bij narcolepsie voel je je overdag extreem slaperig en kunt plotseling in slaap vallen, ook als je voldoende hebt geslapen.
Symptomen en klachten
Klachten die bij narcolepsie kunnen voorkomen zijn:
- extreme slaperigheid overdag
- plotselinge slaapaanvallen
- (gedeeltelijke) spierverslapping bij emoties (kataplexie)
- slaapverlamming bij het inslapen of wakker worden. Je ligt dan wakker in bed, maar kunt je niet bewegen.
- levendige droombeelden bij inslapen (hallucinaties)
- onderbroken nachtrust
- moeite met concentreren of geheugenproblemen
- gewichtstoename
Onderzoeken
Om narcolepsie vast te stellen doen we:
- slaaponderzoek (polysomnografie)
- slaapwaaktest overdag (dutjestest, MSLT)
- Actigrafie. Dit is een soort horloge dat beweging vastlegt, gecombineeerd met slaapdagboek om een indruk van je slaappatroon te krijgen.
Behandeling
De behandeling richt zich op het verminderen van klachten:
- leefregels zoals vaste bedtijden en korte dutjes
- medicijnen tegen slaperigheid of kataplexie
- begeleiding door slaap‑specialisten
- ondersteuning bij werk, school of psychische klachten